"What's Love Got To Do With It" w ekskuzywnej wersji z okazji 30-lecia.

Z okazji 30. rocznicy albumu „What's Love Got To Do With It" Tiny Turner, ukazała się specjalna edycja tego wydawnictwa.

Box składa się z 4 płyt CD i DVD. Na CD1 trafił oryginalny, zremasterowany album. CD2 zawiera różne edycje nagrań, remiksy czy wersje a capella. Płyty 3 i 4 wypełnił natomiast zapis koncertu Tiny z Blockbuster Pavilion, z 1993 roku. Występ można również obejrzeć na DVD wraz z trzema teledyskami. Wydawnictwo wzbogaca plakat i 24-stronicowa książeczkę.

Oryginalnie wydany 15 czerwca 1993 roku album „What's Love Got To Do With It", odniósł sukces komercyjny i zdobył uznanie dziennikarzy. Płyta była ścieżką dźwiękową do filmu biograficznego Tiny Turner o tym samym tytule i dotarła do 1. miejsca na liście w Wielkiej Brytanii, a także znalazła się w pierwszej dziesiątce w Szwajcarii, Niemczech, Austrii, Kanadzie i pierwszej dwudziestce w USA. Album pokrył się platyną na całym świecie, w tym w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Szwajcarii.

„What's Love Got To Do With It" to kolekcja piosenek, z których niektóre pochodziły z okresu Ike & Tina Turner i zostały ponownie nagrane, jak chociażby „A Fool In Love". Ponadto płytę wypełniły zupełnie nowe utwory, z których jeden, „I Don't Wanna Fight", stał się hitem top 10 zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i USA.

Album zawiera również interpretację klasyka disco The Trammps „Disco Inferno", którą Turner często wykonywała na żywo podczas koncertów pod koniec lat siedemdziesiątych, ale nigdy wcześniej nie nagrała w studiu. Na płycie znalazły się również dwa utwory z jej przełomowego solowego albumu „Private Dancer" z 1984 roku, utwór tytułowy i nowy miks „I Might Have Been Queen".

Tina sprzedała ponad 200 milionów płyt i umieściła 10 singli na liście przebojów w Wielkiej Brytanii i dziewięć albumów w top 10 listy sprzedaży na Wyspach. Była także pierwszą artystką, która miała przebój w Top 40 UK Charts w sześciu kolejnych dekadach. Artystka zdobyła też osiem statuetek Grammy i była nominowana do 25 nagród. Została wprowadzona do Rock & Roll Hall of Fame w 1991 roku, ma gwiazdy na Hollywood Walk Of Fame i St. Louis Walk of Fame.

Jej trasa koncertowa „Break Every Rule" z 1988 roku pobiła światowy rekord największej publiczności na koncercie solowym, gromadząc 184 tysiące widzów na Maracanã w Rio de Janeiro. Magazyn „Rolling Stone" umieścił Tinę Turner na 17. miejscu wśród 100 największych wokalistów wszech czasów i na 63. miejscu wśród 100 największych artystów wszech czasów.